اردیبهشت ۲۷, ۱۳۹۸
این روزها درباره مدیریت زمان بیشتر می‌خونم و هدفم اینه که ماهیت و ریشه اهمال‌کاری، اتلاف وقت و پشت گوش اندازی کارهامون رو بهتر متوجه بشم.ما غالباً فکر می‌کنیم هنوز زمان خیلی زیادی از عمرمون باقی مونده و اگر این هفته نشد حتماً هفته بعد و شنبه آینده جبران می‌کنیم. ولی آیا واقعاً اینجوریه؟ چند شنبه دیگه از زندگیمون باقی مونده تا بخوایم به همه هدف‌های بزرگمون برسیم؟ و چطور این هفته‌های باقیمونده رو به خودمون یادآوری کنیم تا دچار غفلت و روزمرگی نشیم و از عمرمون بهترین استفاده رو بکنیم؟ من در این نوشته این موضوع رو از یک منظر متفاوت و زاویه جدید بررسی کردم.